احادیث ده گانه
امام محمد نقی (ع)
1 - لاْتـَعْـدُ وَلاتَجْعَلْ لِلأیّامِ صُنْعا فىحُکْمِ اللّهِ.
از حـدّ خـود تجـاوز نـکن و روزگار را در کار خدا دخیل مدان.
****
2 - اَلنّاسُ فِی الدُّنیا بِالْأَموالِ وَفىِ الاْخِـرَةِ بِالاَْعـمالِ.
ارزش مردم در دنیا وابسته به اموال است، و در آخـرت بـه اعـمال.
****
3 - راکِبُ الْحَرُونِ اَسیرُ نَفْسِهِ وَالْجـاهِلُ اَسـیرُ لِسانِهِ.
سوار بر مرکب چموش و خیره سر، اسیرِ جانِ خود و فـردِ نـادان، اسیرِ زبـانِ خـود است.
****
4 - العُجْبُ صارِفٌ عَنْ طَلَبِ الْعِلْمِ داعٍ إِلَى الغـَمْطِ والْجـَهْلِ.
خودبینى انسان را از دانشآموختن باز مىدارد واو را بـه نـادانى و پستى مىکـشاند.
****
5 - الشّاکِرُ اَسْعَدُ بِالشُّکِر مِنْهُ بِالنِّعمَةِ الَّتى اَوْجَبَتْ الشُّکر لِأَنَّ النِّعَمَ مَتاعٌ وَالشُّکْرُ نِعَمٌ وَعُقبى.
کسى که شکر نعمت بجا آورد، براى سپاس سزاوارتر است از نعمتىکه شکر دارد، چون نعمتها کالایى است وشکر، هم نعمت است وهم آخرت.
****
إِذا کانَ زَمانُ الْعَدْلِ فیهِ أَغْلَبَ مِنَ الْجَوْرِ فَحَرامٌ أَنْ یَظُنَّ بِأَحَد سُوءً حَتّى یَعْلَمَ ذلِکَ مِنْهُ، وَ إِذا کانَ الْجَوْرُ أَغْلَبَ فیهِ مِنَ الْعَدْلِ فَلَیْسَ لاَِحَد أَنْ یَظُنَّ بِأَحَد خَیْرًا ما لَمْ یَعْلَمْ ذلِکَ مِنْهُ
هر گاه در زمانه اى عدل بیش از ظلم رایج باشد، بدگمانى به دیگرى حراماست، مگر آن که [ آدمى ] بدى از کسى ببیند. و هر گاه در زمانهاى ظلم بیش از عدلباشد، تا وقتى که [آدمى] خیرى از کسى نبیند، نباید به او خوشبین باشد.
****
8 - من اتقی الله یتقی، و من أطاع الله یطاع، و من أطاع الخالق لم یبال سخط المخلوقین، و من أسخط الخالق فلییقن أن یحل به سخط المخلوقین.
هر کس از خدا بترسد، مردم از او بترسند، و هر که خدا را اطاعت کند، از او اطاعت کنند، و هر که مطیع آفریدگار باشد، باکی از خشم آفریدگان ندارد، و هر که خالق را به خشم آورد، باید یقین کند که به خشم مخلوق دچار میشود.
****
9 - الغَضَبُ عَلى مَن لاتَملِکُ عَجزٌ و عَلى مَن تَملِکُ لَومٌ ؛
خشم بر کسى که اختیارش به دست تو نیست ، نشانه ناتوانى و بر آن که اختیارش به دست تو است ، مایه سرزنش است .
****
10 - أما إنَّکَ لَو زُرتَ قَبرَ عَبدِالعَظیم عِندَکمُ لَکُنتَ کَمَن زارَ الحُسَینَ علیه السلام ؛
امام هادى علیه السلام به مردى از اهالى رى که به زیارت امام حسین علیه السلام رفته بود فرمودند : اگر قبر عبد العظیم را در شهر خود زیارت کنى ، چنان است که گویى امام حسین علیه السلام را زیارت کرده اى.
*****